عضو کمیسیون قضایی مجلس: ریشه بیحجابی، مجرد بودن دختران است
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۵۵۴۴۳
باقری میگوید: اگر شرایط ازدواج مهیا میشد، شاید این مسائل و چالشهای امروزی را نداشتیم. بیتوجهی به مسائل عفت عمومی، منشاء این است که زمینه ارتباطهای سالم، شرعی و قانونی بین دختر و پسرها مهیا نشده است. به نظر من، بحث بیحجابی ریشه در مجرد بودن آنها دارد.
به گزارش رویداد۲۴، مهدی باقری عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس درباره موضوع مقابله با بیحجابی میگوید: سلیقههای پوشش و حضور در جامعه مادامی که با قوانین، فرهنگ و رسوم ما معارض نباشند، محترماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
باقری میگوید: به طور مثال اگر شرایط ازدواج مهیا میشد، شاید این مسائل و چالشهای امروزی را نداشتیم. بیتوجهی به مسائل عفت عمومی، منشاء این است که زمینه ارتباطهای سالم، شرعی و قانونی بین دختر و پسرها مهیا نشده است. به نظر من، بحث بیحجابی ریشه در مجرد بودن آنها دارد.
نماینده زنجان میگوید: کشف حجاب در ماههای اخیر، یک اعتراض مدنی نیست. فطرت و خلقت خانمها با زیبایی گره خورده و این کار خداست، چون خدا زنان را اینگونه خلق کرده است. بانوان از لحاظ فطری علاقهمند به اظهار کمالات و جمال خودشان هستند. نمیتوان این موضوع را انکار یا سلب و سرکوب کرد و یک امر کاملاً درست و طبیعی است. وقتی شرایط شرعی و درست دین مهیا نشد، دختران در کوچه و خیابان این کار را میکنند.
باقری میگوید: قبل از اینکه کسی را متهم کنیم که چرا اینگونه رفتار میکند، اول مسئولان متهم هستند و طی زمان فراتر، در این زمینه ترک فعلهایی انجام شده و جرائمی رخ داده است که نتیجهاش این شده است. بخشی از بحث بیحجابی، جو گیری روانی است. مگر چند درصد از کل خانمهایی که در ایران زندگی میکنند در خیابانها هستند؟ و چند درصد از آنهایی که در خیابان هستند بدحجاب یا بیحجاب هستند؟ بیحجابها در بعضی خیابانهای شلوغ دیده میشوند، اما کل جامعه اینطور نیست.
عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس میگوید: همانطور که گفتم بیحجابی، بخشی از آن، روانی است، یعنی اینگونه نیست که مثلاً شخصی دوست دارد که اینگونه بیحجاب باشد، بلکه به دلیل فشار رسانهای است و احساس میکنند که ما اعتراض مدنی میکنیم حالا به هر چیزی. فرهنگ آن فرد یا موضوع این نیست که یکشبه عوض شود. شخصی که فرهنگ خانوادهاش طوری بوده که الان یهویی در حال نمایان کردن موهایش است، ادامهدار نیست و مقطعی روی به بیحجابی آورده است.
نماینده زنجان میگوید: بخش دیگری از مسئله، مربوط به متجاهرین است. شکی نیست افرادی هستند که قانونشکناند. مثلاً آیا در زندانها، آدمهای فرهیخته و بزرگواری که به حقوق مردم احترام میگذاشتند هستند؟ یا اینها به خاطر قانونشکنی در زندان هستند؟ بعضی افراد متجاهر به قانونشکنی هستند، یعنی دوست دارند عمداً و علناً با بروز و ظهور بگویند ما میخواهیم بیحجاب باشیم و با لباس و حجاب نامناسب ظاهر میشوند.
او میگوید: یک سال پیش شرایط اینطور نبود و این یک اتفاق اجتماعی است که باعث شده چنین مسئلهای پیش بیاید. نباید سادگی کنیم و بگوییم این داستان فقط یک دلیل به نام دشمن دارد. بخش دیگر این موضوع، بیتفاوتی و بیاعتنایی مسئولان نسبت به قوانین است که همیشه هم بوده است. بخشی دیگر به خاطر علاقه بعضی افراد به قانونشکنی و مبارزه با قانون است. بخشی دیگر، افرادی هستند که دوست دارند از دشمن پول بگیرند و چیزی عایدشان شود. مثلاً کسی لباسی بیعفت طراحی و در جامعه وارد میکند. این کار منشاء دارد و او میخواهد برهنگی را ترویج دهد.
عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس میگوید: طبق گزارشها به این نتیجه رسیدهایم که قطعاً روی موضوع طراحان لباس و مد، برنامهریزی شده و کار کردهاند که این مسیر باز شود. این کار هر کسی باشد، نشان از این دارد که فرد یا افرادش، با نظام مشکل داشتند؛ یعنی معارضان نظاماند.
باقری میگوید: بحث مهسا امینی یک بهانه بود و دلیلی برای شلوغی مردم نبود. باید با قانوننگاری خوب و درست زمینه مسائلی مثل ازدواج را مهیا کنیم و بعد هم زمینه فعالیت خانمها در محیطهای مناسب را آماده کنیم. باید قانون به صورت دقیق نوشته و اجرا شود. قطعاً باید با کسی که متجاهر به قانونشکنی است، برخورد شود. مهم نیست که موضوع بیحجابی باشد یا اعتیاد یا چیز دیگر، در هر صورت برخوردها باید کارشناسانه باشد. از اینرو، یک بخش لایههای قانونگذاری مراجعه به کارشناسان است و نماینده تصمیمگیرنده نیست و این کار ِ کارشناسان است.
نماینده زنجان میگوید: در موضوع حجاب و عفاف، ۳۲ دستگاه مرتبط هستند و هرکدام در این حوزه حرف برای گفتن دارند و متناسب با مسئولیت خودشان نقطه نظراتی دارند. مدیران دستگاهها تصمیمگیرنده نیستند، بلکه کارشناسان تصمیمات را میگیرند. اگر بخواهیم قانون خوبی در مورد مجازاتها بنویسیم، نمیشود تعارف کرد. قبلتر مجازاتها، زندان و جریمه نقدی بوده و اینها لزوما بازدارنده نیستند. حقوقدانها به سمت مجازاتهای بازدارنده اجتماعی رفتهاند. از کارت بانکی تا ثبتنام در بعضی جاها و حضور در بعضی مراکز و ممنوعیت در رانندگی و... جزو آن میتواند باشد. اینها راهکارهای خوبی هستند و در دنیا اثبات شده که محدودیتهای اجتماعی بسیار بازدارندهتر از این است که فرد حبس یا جریمه نقدی شود.
او میگوید: حجاب، چون موضوع اجتماعی و فرهنگی است، طبیعتاً نسبت به افراد دیگری که مرتکب تخلف میشوند میتواند اثرگذار باشد. باید با افرادی که تعمداً نسبت به اشاعه فحشا فعالیت میکنند، برخورد جدی شود. برهنگی و عریان شدن، فرهنگ انسانی نیست و با فطرت بشر همراستا نبوده است. نه تنها در اسلام و کشور ما، بلکه در کشورهای دیگر هم اجازه تجاهر به بیعفتی نمیدهند و این امر مورد پذیرش نیست.
عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس میگوید: بخشی از موضوع حجاب، مستقیماً درگیر با مسائل بیعفتی است، چه با کسی که مرتکب بیعفتی میشود و چه با کسی که ترویج و تبلیغ بیعفتی میکند، یعنی با کسی که با استفاده از ابزار و لباس و... طراحیهایی میکند یا کالایی را میفروشد که نشان از بیعفتی دارد، باید با شدت برخورد کرد. این افراد حق ندارند و نمیتوانند آرامش معنوی و روانی جامعه را با بیعفتی برهم بزنند. به نظر من باید برای این افراد مجازاتهای شدیدی گذاشت و برخورد جدی با آنها کرد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: بدحجابی عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس باقری می گوید قانون شکنی مجازات ها بی حجابی بی حجاب بی عفتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۵۵۴۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادیسازی بیحجابی شبیخون فرهنگی
در جامعهای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزشهای اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادیشدن پوششهای غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزشهای اجتماعی را به صدا درمیآورد.پوشش انسانها صرفنظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او میداند و برایش مصونیتآفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه میشوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف میشود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوششگریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح میشود اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجابگراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدنهای کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نهفقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریطهایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را بهصورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوششگریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجابگریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب بهدلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجابگرایی فرض شده و مبنای سیاستگذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبههای جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوششها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروههای مختلفی روبهروست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک میکنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بیحجابی عامدانه را تبلیغ میکنند (مانند متعرضان به محجبهها و افراد تبانیکننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر میرسد که محجبهها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهرهمند شوند. به هر حال در مقابله با بیحجابی، به جای برخورد با بیحجابان عادی، باید این پندار که بیحجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه میتوان از ظرفیت محجبهها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادیشدن بدپوششی در جامعه میشود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوهای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. میتوان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر میرسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنیهای ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنیهای سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینههای فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیستبوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درسها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب میتواند در کاهش زمینههای بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب بهدرستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بیحجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.